Dzieciaki (po)lubią camping. Pytanie czy Wy też...
"Z dzieckiem pod namiot? Rodzinne wczasy w przyczepie? Tak, ale dopiero jak dziecko podrośnie." Większość rodziców decyzję o wspólnym wyjeździe na camping odsuwa w czasie tłumacząc, że dzieci są za małe. Tylko, że nawet małe dzieci wczasy w namiocie polubią. To dorosłym często po prostu nie chce się jechać...
Ale tak szczerze... Na samą myśl o tym pakowaniu, rozbijaniu namiotu, małej przyczepie i wspólnym gotowaniu odechciewa Wam się już takich wczasów. "A co jak deszcz będzie padał? Komary nas zjedzą. Na wakacjach chcę odpocząć, a nie pracować... I do tego dzieci są za małe. Nie są przyzwyczajone to takich warunków. Będą się nudzić. Przeziębią się. Kiedyś pojedziemy, ale jak podrosną..." Czyli za jakieś 5 - 10 lat albo święte nigdy.
A to błąd. Bo wakacje na campingu mają swoje zalety, których próżno szukać w innych formach urlopowego relaksu. Tak na szybko można wymienić chociażby integrację rodzinną, celebrowanie czynności prostych, ucieczkę od pędzącej codzienności, bliskość natury i nabywanie nowych umiejętności praktycznych. Dzieciom - wbrew powszechnie panującej opinii - wakacje na campingu najszybciej przypadną do gustu. Namiot, przyczepa czy kamper to źródło prawdziwej ekscytacji. Coś zupełnie innego. To studnia nowych bodźców i doświadczeń. Camping zachęca, aby cały dzień spędzić wspólnie na świeżym powietrzu. Można się bezkarnie ubrudzić, biegać i skakać. Czego więcej chcieć od życia mając zaledwie kilka lat? Jak ktoś chce - można siedzieć przed komputerem (wystarczy tylko camping z wi-fi) - proszę bardzo! Tylko pytanie: po co? Czy nie szkoda marnować takich okazji?
Jaki wiek jest odpowiedni, aby zabrać dziecko na camping?
Każdy. Działając w granicach zdrowego rozsądku na camping można jechać w każdej chwili. Nie ma wieku minimalnego. Są osoby, które na takie wakacje decydują się mając niespełna roczne dzieci. W każdym wieku dziecko znajdzie dla siebie odpowiednie, stymulujące bodźce.
Co dzieciakom podoba się najbardziej?
Dzieciaki uwielbiają wszelkiego rodzaju budy, kryjówki i domki. Miejsca, w których mogą się schować przed światem i stworzyć swój własny. Albo wręcz przeciwnie - przez cały dzień eksplorują świat i chodzą po drzewach, skaczą w kałużach, kąpią się w jeziorze i budują zamki z piasku. Na campingu łatwo jest nawiązać nowe znajomości. Dzieci szybko się integrują i wzajemnie inspirują do mniej lub bardziej szalonych pomysłów na zagospodarowanie czasu. Paradoksalnie wspólne wakacje na campingu mogą obfitować również w wiele mile spędzonych, rodzinnych chwil. Przygotowanie posiłku może stać się świetnym pretekstem do bycia razem, do sprawiedliwego podziału obowiązków i zaangażowania dzieci do pomocy jak chociażby umycia warzyw, nakrycia do stołu czy pozmywania naczyń po posiłku. Coś co w domu może w ogóle nie wchodzi w grę na campingu jest o wiele łatwiej wdrożyć w życie.
To często w rodzicach jest problem
Dlaczego zatem tak wiele osób odrzuca tą formę rodzinnych wakacji? Rodzice często zasłaniają się dziećmi, bo sami nie mają ochoty na takie wakacje. Może mają niemiłe doświadczenia z campingowaniem? I kojarzą je tylko ze żmudnym pakowaniem, spartańskimi warunkami i nudą jak padał deszcz. Tylko, że taki czarny scenariusz nie musi się powtórzyć. Może być lepiej, o niebo lepiej. Wszystko zależy od nastawienia i pomysłu na takie wczasy. Do pewnego momentu to rodzice nadają ton podczas wakacji. Jeśli sami podejdą do wczasów na campingu z entuzjazmem, to łatwiej będzie właśnie te emocje przekazać własnym dzieciom. Dzieciaki z kolei w mig złapią bakcyla i to szybciej niż większości rodzicom się wydaje. Paradoksalnie po pierwszych udanych wczasach, to właśnie to młode pokolenie może namawiać rodziców do powtórzenia takich wakacji. Takich, a nie żadnych innych.
Artykuł przygotowany dzięki hellocamping.pl
Komentarze
Zalogowani użytkownicy nie muszą wpisywać kodu bezpieczeństwa. Zarejestruj się teraz lub zaloguj się jeśli masz już konto.